Η γοητεία που ασκούν οι εκλείψεις Ηλίου στον άνθρωπο είναι διαχρονική. 

Στην αρχαία Ελλάδα οι εκλείψεις θεωρούταν ατυχείς και μπορούσαν να προκαλέσουν ακόμη και την διακοπή μιας μάχης. Αυτό συνέβη το 585 π.Χ. που έχουμε την πρώτη πρόβλεψη ηλιακής έκλειψης από το Θαλή το Μιλήσιο, όπως την καταγράφει ο Ηρόδοτος. Η έκλειψη έγινε η αφορμή για την παύση των εχθροπραξιών ανάμεσα στους Μήδους και τους Ληδούς.
Σήμερα δεν αποδεχόμαστε κάτι τέτοιο αλλά τείνουμε να τις δεχτούμε ως γεγονότα Αστρονομικά πέρα από τις δυνάμεις μας.
Σε αστρολογικό επίπεδο οι εκλείψεις συμβαίνουν επί των δεσμών της Σελήνης και συνεπάγονται μεγάλη εισροή ή εκροή ενέργεια από ή προς το υποσυνείδητο. Είναι προφανές ότι εμείς ως ανθρώπινα όντα τίποτε δεν μπορούμε να κάνουμε ώστε να ελέγξουμε τις ροές αυτές που αναστατώνουν την ζωή μας σε βάθος χρόνου και όχι στιγμιαία.

Το σίγουρο είναι ότι οι εκλείψεις φανερώνουν την μικρή έως μηδαμινή δυνατότητά μας να ελέγξουμε τις δυνάμεις της φύσης και ως εκ τούτου είναι έναυσμα περισυλλογής, ερωτημάτων και φιλοσοφικής διάθεσης.
Η συγκεκριμένη έκλειψη λαμβάνει χώρα στον Βόρειο Ατλαντικό και πολύ κοντά στον Βόρειο πόλο που συγκλίνουν οι γραμμές του μαγνητικού πεδίου της Γης μας. Από τον Βόρειο πόλο και τον Βόρειο δεσμό της Σελήνης θεωρείται ότι γίνεται η εισροή ενέργειας στον πλανήτη μας. Κύρια πηγή αυτής της ενέργειας είναι ο Ήλιος. Ορατά αποτελέσματα της εισροής ενέργειας είναι το Βόρειο Σέλας. Ένα φαινόμενο που σαγηνεύει, όχι τυχαία, τις αισθήσεις μας..
Εμείς ως όντα του πλανήτη επηρεαζόμαστε και συντονιζόμαστε με τις εκλείψεις μαζί με πολλούς άλλους οργανισμούς του πλανήτη μας. Ο τρόπος με τον οποίο τα βιολογικά μας ρολόγια συντονίζονται με τον κύκλο της Σελήνης είναι προαιώνιος και επιστημονικά αποδεκτός. ( Περισσότερα στο άρθρο μου Σελήνη, ο Νέος Ωροσκόπος της σύγχρονης Αστρολογίας)
Δεν είναι απαραίτητο να έχουμε οπτική επαφή με την έκλειψη για να επηρεαστούμε από αυτήν! Τα αποτελέσματα γίνονται αισθητά από ένα μηχανισμό που είναι προιόν της εξέλιξης των Γήινων οργανισμών ανεξαρτήτως της θέσης στην επιφάνεια της σφαίρας μας.. Το πως και το γιατί πολλά όντα της Γης ανέπτυξαν ένα μηχανισμό ευαίσθητο στις φάσεις της Σελήνης είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο της γνώσης που δεν μπορεί να απαντηθεί μέσα σε λίγες γραμμές. Είναι όμως φυσικό να συμπεραίνουμε ότι η φυσική επιλογή οδήγησε σε αυτή την λύση.
Είμαστε, οι άνθρωποι, ένα κομμάτι της φύσης σε αρμονία με το φυσικό περιβάλλον και κατ' επέκταση τη Γη, την Σελήνη, ως τμήμα του ευρύτερου περιβάλλοντος, αλλά και του ήλιου και του πλανητικού μας συστήματος. Οι όποιες αναταράξεις του συστήματος αυτού γίνονται αισθητές από τους ανθρώπους στην Γη μέσω ενός μηχανισμού συντονισμού, του οποίου τον ακριβή τρόπο λειτουργίας δεν γνωρίζουμε ακόμη. Οι αναταράξεις είναι διακυμάνσεις Ηλεκτρομαγνητικών, βαρυτικών και ίσως νέας μορφής πεδίων που μένει να ανακαλυφθούν.
Η Αστρολογία των 13 Ζωδίων υποστηρίζει ότι διαφορετικές διακυμάνσεις και θέσεις των πλανητών, του Ήλιου και της Σελήνης φέρνουν διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά σε ανθρώπους στην Γη. Μερικές θέσεις της Σελήνης, ως εγγύτερου σώματος στην Γη, έχουν ιδιαίτερη σημασία για τους ανθρώπους. Θέσεις ως προς τον Ήλιο και την Γη βεβαίως! Πολύ περισσότερο όταν έχουμε την απόλυτη ευθυγράμμιση που ονομάζουμε εκλείψεις τότε τα πράγματα περιπλέκονται!